Proust

Kayıp Zamanın İzinde serisine başladığımda, hayat çok zor ilerler olmuştu. Hızla okumam gereken kitapları tüketebileceğim bir dönemde hissediyordum kendimi, ve Proust amcanın paragraflık cümleleri, dikkatimi dağıtıyor, tekrar tekrar okumama sebep oluyordu. Hatta sonra da araştırmam gerekiyordu birçok lafını...

Biraz geç oldu ama, sanırım şu anda biraz daha zevk almayı öğrendim kendisinden (Henüz 2. kitaptayım gerçi :D). Her cümleyi kafamdaki hayali dünyada canlandırıp, evirip çevirip gülümsüyorum. 2 haftada 50 sayfa okuyabiliyorum belki ama, galiba serinin bitmezmiş görüntüsü daha bir güven veriyor bana...

AŞÖÇ yapacak olursam eğer, anonslarım kesin Proust alıntısı olacak :)